Mój barometr próżniowy z 1924 r. Pozostawiony mi przez mojego dziadka pękł w tranzycie z Wielkiej Brytanii do Australii. Pierwotna zasada działania jest ewakuowaną szklaną rurką w kształcie U, która utrzymuje rtęć w podstawie U. W miarę zmiany ciśnienia rtęć odsuwa się z ewakuowanym powietrzem na zamkniętym końcu rurki, co oznacza wysokość powierzchni rtęci na zmianach na otwartym końcu. Ponieważ rtęć jest gęsta, na tej powierzchni zrównoważona jest mała szklana masa i przymocowana do sznurka, która zapętla się nad kołem koła pasowego, która jest równoważona kolejną lżejszą masą, aby zapewnić napięcie.
Oprócz tej lekcji historii, po złamaniu producentów silników Wash Tubechina musiałbym zapłacić szklaną dmuchawę, aby niestandardowi zrobić nowe Producenci silników Wash China jeden (około 200 USD). Musiałbym zatem złamać prawo i kupić rtęć do przechowywania w nieopiekanym miejscu w budynku krajowym, naruszając ustawę o bezpiecznym postępowaniu z chemikaliami. Nie wspominając o tym, że byłoby to naprawdę kłopotliwe, aby ewakuować się i napełnić rurkę.
Zamiast tego użyłem improwi elektrycznego przymocowanego do silnika serwomechanizmu zamiast koła koła pasowego. Łączy się z moją siecią Wi-Fi, Geo-lokalizuje swój adres IP, pobiera lokalną pogodę dla tej lokalizacji, analizuje wartość ciśnienia, przekształca ją w rotację serwomechanizmu i napędza wskaźnik z przodu. Całkowity koszt około 30 USD.
Niedawno właśnie przeprogramowałem Makeymakey (który jest zbudowany wokół rdzenia Arduino), aby wyświetlić kluczowe kody multimedialne do objętości, start/stop/pauza itp. Zacząłem wiercić otwory w stoliku do kawy, i mam zamiar zainstalować monety lub mosiężne dyski, które wówczas staną się przyciskami do kontrolowania mojego centrum medialnego. .
